Gilan və Mazandaran kiçik-kiçik yerli hökümətlərə ayrılmışdılar. Cənubda Farsistan və Xuzistanda eyni hal hakim idi. Şah İsmayıl bu vəziyyətdən istifadə edə bildi. Yorulmaz bir fəaliyyətlə bu parça-parça qüvvələr üzərinə atılır və birər-birər onları məğlub edir.  Oradan Təbrizə gələrək özünü İran şahı elan edir.

Mənbə:
Əhməd bəy Ağaoğlu, İran və İnqilabı, s, 18