Cuhud gördün...

Cuhud gördün, tüpürginən üzünə
Mən bu sözü eşitmişdim dədəmnən
Deyirdi ki, onlar əclaf qövümdü
Xeyir gəlməz namübarək qədəmdən

Cuhud gördün, bil ki, düşmən görmüsən
Bunu deyib, yeri-göyü yaradan
Dəyişməyib bu düşmənin xisləti
Keçibsə də min dörd yüz il aradan

Cuhud gördün, gizlətginən balanı
Bu məsəli çəkib nənə-babamız
Körpə uşaq oğrusudu bu tayfa
Namərdlərdən xeyir görməz obamız

Cuhud gördün, denən, alçaq, hiyləgər!
Yazıb çoxlu eyib Dostoyevski
İyrənirəm iyrənc sifətlərindən
Mən demirəm, deyib Dostoyevski

Cuhud gördün, düşün ki, bir eşşəyi 
Yükliyiblər kitabnan çoxlu sayda
Quran yazıb cuhudçun bu məsəli
Kitablardan eşşəyə yoxdu fayda

Cuhud yəni

Cuhud yəni qanqren olmuş yara
Kəs atginan, xilas olsun bədənin
Dəyəri yox bəşər tərəzisində
Ləyaqətsiz, şəxsiyyətsiz gədənin

Cuhud yəni fitnə, fəsad, təfriqə
Cuhud xalqın vəhdətin pozdu, böldü
At leşini quzğunlara əclafın
Fərqi yoxdur cuhud öldü, it öldü

Cuhud yəni sələm, faiz, riba, bank
Sərvət yığır sərvət üstə görməmiş
Gözü doymur hər nə qədər varlanır
Öldür iti, əcəliylə ölməmiş

Cuhud yəni lənətə gəlmiş qövüm
Əzəl gündən şeytan ona köməkdi
Cuhud ilə dost olmaq elə bil ki,
Allah mənə lənət etsin deməkdi

Cuhud yəni nəbilərin qatili
Cuhud haqqı görüb inkar edəndi
Cuhuddan da mundarı bu dünyada
Cuhud olmub, cuhud yolun gedəndi...